การแนะนำฟิล์มละลายในช่องปากและอุปกรณ์บรรจุภัณฑ์โดยย่อ

ฟิล์มละลายในช่องปาก (ODF) เป็นรูปแบบยารูปแบบใหม่ที่เป็นของแข็งที่ปล่อยออกมาทันทีในช่องปากซึ่งมีการใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้นในต่างประเทศในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ปรากฏในช่วงปลายทศวรรษ 1970 หลังจากการพัฒนา ก็ค่อยๆ พัฒนาจากผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพพอร์ทัลที่เรียบง่าย การพัฒนาได้ขยายไปสู่ผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพ ผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล และยา และได้รับความสนใจและความสนใจอย่างกว้างขวาง เนื่องจากข้อดีที่รูปแบบยาอื่นๆ ไม่มี กำลังกลายเป็นระบบการนำส่งยาแบบเมมเบรนที่มีความสำคัญมากขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมาะสำหรับการกลืนผู้ป่วยที่กลืนยากและยาที่มีผลกระทบจากการผ่านครั้งแรกที่รุนแรงยิ่งขึ้น

เนื่องจากข้อได้เปรียบในรูปแบบขนาดยาที่เป็นเอกลักษณ์ของฟิล์มละลายในช่องปาก จึงมีแนวโน้มการใช้งานที่ดี เนื่องจากรูปแบบยาแบบใหม่ที่สามารถทดแทนยาเม็ดที่สลายตัวได้ บริษัทขนาดใหญ่หลายแห่งจึงมีความสนใจในเรื่องนี้อย่างมาก การขยายระยะเวลาสิทธิบัตรของยาบางชนิดด้วยการแปลงรูปแบบยาจึงเป็นหัวข้อวิจัยที่กำลังเป็นที่นิยมในปัจจุบัน

คุณสมบัติและข้อดีของฟิล์มละลายในช่องปาก

ไม่ต้องดื่มน้ำ ใช้งานง่าย. โดยทั่วไปผลิตภัณฑ์ได้รับการออกแบบให้มีขนาดเท่าแสตมป์ซึ่งสามารถละลายบนลิ้นได้อย่างรวดเร็วและกลืนได้ด้วยการกลืนตามปกติ การบริหารอย่างรวดเร็วและการเริ่มมีผลอย่างรวดเร็ว เมื่อเทียบกับเส้นทางเยื่อเมือกของจมูก เส้นทางเยื่อเมือกในช่องปากมีโอกาสน้อยที่จะทำให้เกิดความเสียหายของเยื่อเมือก และซ่อมแซมฟังก์ชันที่แข็งแกร่ง การบริหารเยื่อเมือกในโพรงสามารถปรับได้เฉพาะที่ตามความสามารถในการซึมผ่านของเนื้อเยื่อเพื่ออำนวยความสะดวกในการกำจัดในกรณีฉุกเฉิน ยามีการกระจายอย่างสม่ำเสมอในวัสดุที่สร้างฟิล์ม เนื้อหามีความถูกต้อง และมีเสถียรภาพและความแข็งแรงดี เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผลิตภัณฑ์สำหรับเด็กที่กำลังขาดแคลนในประเทศจีน สามารถแก้ปัญหาการใช้ยาของเด็กและผู้ป่วยได้อย่างง่ายดาย และปรับปรุงการปฏิบัติตามเด็กและผู้ป่วยสูงอายุ ดังนั้น บริษัทยาหลายแห่งจึงรวมการเตรียมของเหลว แคปซูล ยาเม็ด และช่องปากที่มีอยู่เข้าด้วยกัน ผลิตภัณฑ์ยาเม็ดที่สลายตัวจะถูกแปลงเป็นฟิล์มที่ละลายเร็วในช่องปากเพื่อยืดอายุวงจรของผลิตภัณฑ์

ข้อเสียของฟิล์มละลายในช่องปาก

ช่องปากสามารถดูดซับเยื่อเมือกได้ในพื้นที่จำกัด โดยทั่วไปเยื่อในช่องปากจะมีปริมาตรน้อยและปริมาณยาไม่มากนัก (ปกติคือ 30-60 มก.) สามารถเลือกยาที่ออกฤทธิ์สูงได้เพียงบางชนิดเท่านั้น ยาหลักจะต้องมีการปกปิดรส และการกระตุ้นการรับรสของยาส่งผลต่อการปฏิบัติตามวิถีทาง การหลั่งและการกลืนน้ำลายโดยไม่สมัครใจส่งผลต่อประสิทธิผลของเยื่อเมือกในช่องปาก สารบางชนิดไม่สามารถผ่านเยื่อบุในช่องปากได้และการดูดซึมของสารเหล่านี้จะได้รับผลกระทบจากความสามารถในการละลายของไขมัน ระดับการแยกตัว น้ำหนักโมเลกุล ฯลฯ จำเป็นต้องใช้ภายใต้เงื่อนไขบางประการ เครื่องเร่งการดูดซึม; ในระหว่างกระบวนการขึ้นรูปฟิล์ม วัสดุจะถูกให้ความร้อนหรือตัวทำละลายระเหย ทำให้เกิดฟองได้ง่าย และหลุดออกได้ง่ายในระหว่างกระบวนการตัด และแตกง่ายในระหว่างกระบวนการตัด เนื้อฟิล์มมีความบาง เบา เล็ก ดูดซับความชื้นได้ง่าย ดังนั้นข้อกำหนดสำหรับบรรจุภัณฑ์จึงค่อนข้างสูงซึ่งไม่เพียงแต่จะต้องสะดวกต่อการใช้งานเท่านั้น แต่ยังต้องมั่นใจในคุณภาพของยาด้วย